Kolejny Zjazd Okręgu Tarnogórskiego Związku Śląskich Kół Śpiewaczych odbył się ze względu na powstania i plebiscyt dopiero w 1924 roku. Od tego czasu zjazdy okręgowe odbywały się w miarę regularnie. Wśród laureatów zmagań konkursowych wielokrotnie znajdował się chór „Mickiewicz” z Tarnowskich Gór.
7 czerwca 1931 roku zjazd Okręgu tarnogórskiego, objął oprócz tradycyjnego konkursu również przemarsz chórów przez miasto oraz koncert w Domu Ludowym. W spotkaniu tym wzięło udział 12 kół śpiewaczych z dwudziestu należących w tym czasie do Okręgu. W czasie zjazdu wyrażono żal z powodu braku chóru miejskiego, który co prawda funkcjonował przez pewien czas, jednak w wyniku sporów politycznych został doprowadzony do upadku.
Zjazd Okręgu Tarnogórskiego z 1932 roku poświęcony był upamiętnieniu sześćdziesiątej rocznicy śmierci Stanisława Moniuszki. Odbywał się on 12 czerwca w Tarnowskich Górach. Rozpoczął się uroczystym przemarszem przez miasto spod dworca kolejowego do parku „Sielanka Redena”. Tam najpierw nastąpiło wspólne koncertowanie, a następnie zawody śpiewackie z udziałem czternastu chórów. W czasie narad jury trwały koncerty gościnne Chóru Szkoły Górniczej w Tarnowskich Górach oraz chóru kościelnego im. „Św. Cecylii”, a także występy połączonych chórów. W kategorii chórów męskich pierwsze miejsce zajął „Kolejowy” z Tarnowskich Gór, natomiast wśród chórów mieszanych najlepszy okazał się „Sienkiewicz” z Miasteczka Śląskiego. Po części oficjalnej nastąpił koncert laureatów oraz zabawa taneczna.
W 1933 roku zjazd odbył się 18 czerwca z udziałem piętnastu chórów, z czego czternaście brało udział w zawodach. Natomiast w konkursie śpiewaczym z 1934 roku uczestniczyło piętnaście chórów, z łączną liczbą 687 śpiewaków. W kolejnych latach zjazdy na szczeblu okręgowym nie odbyły się, ponieważ w 1935 roku miał odbyć się zjazd ogólnośląski, jednak z powodu żałoby po śmierci Józefa Piłsudskiego został przeniesiony na rok 1936. W Tarnowskich Górach chóry stanęły do zawodów śpiewaczych dopiero 6 czerwca 1937 roku (konkurowało dziewięć kół śpiewaczych). Rok później w zawodach brało udział trzynaście zespołów z 627 śpiewakami. Kolejny zjazd odbył się w Radzionkowie 9 lipca 1939 roku. Uczestniczyło w nim jedynie siedem chórów.
Organizację dorocznych zjazdów oraz całą działalność Okręgu Tarnogórskiego Związku Śląskich Kół Śpiewaczych przerwał wybuch II wojny światowej. Jednak już w 1945 roku podjęto działania, mające na celu wznowienie po wojnie działalności Okręgu Tarnogórskiego Związku Śląskich Kół Śpiewaczych i Instrumentalnych. Dzięki temu Okręg udało się reaktywować 25 lipca tego samego roku. Było to zasługą zarządu okręgowego, w którego skład wchodzili: Władysław Wróblewski – prezes, Jan Walisko – wiceprezes, Ryszard Albrecht – sekretarz i Wiktor Krupop – dyrygent.
Od 1946 roku zostały wznowione coroczne zjazdy okręgowe. Pierwsza powojenna impreza tego typu w Okręgu odbyła się w listopadzie 1946 roku w Tarnowskich Górach. Wzięło w niej udział dziewięć chórów. Kolejny zjazd był bardziej urozmaicony, chociaż liczba chórów biorących w nim udział nie uległa zmianie. Zorganizowany został 15 czerwca 1947 roku, a w programie znalazły się występy chórów na Rynku w Tarnowskich Górach i zawody śpiewacze w lokalnym Domu Kultury. Zjazd okazał się dobrą inicjatywą Okręgu, organizatorom zarzucano jednak, że nie przewidziano części koncertowej, podsumowującej całą imprezę. Pierwsze miejsce w tych zawodach zajął chór mieszany „Harmonia” z tarnogórskiej dzielnicy – Lasowice. Zwycięstwo zapewnił mu najwyżej punktowany utwór „Paweł i Gaweł”.
W czerwcowym Zjeździe w 1948 roku czynny udział brało dziesięć chórów, a występy dwóch dodatkowych odbyły się poza zawodami. Imprezie towarzyszył uroczysty pochód towarzystw śpiewaczych ulicami miasta na tarnogórski Rynek. Również i w tym roku pierwsze miejsce zajęła lasowicka „Harmonia”. O zwycięstwie chóru zadecydowało wykonanie utworu „Burza morska”, efekt był tym większy, że wykonywało go aż dziewięćdziesięciu sześciu śpiewaków.
Zjazd zorganizowany 26 czerwca 1949 roku zgromadził sześć chórów, biorących udział w zawodach śpiewaczych i dwa dające występy gościnnie. Impreza ta charakteryzowała się wyjątkowo dobrą organizacją. Pochwałę zarządu zyskały chóry z Lublińca i Kozłowej Góry, które występowały w śląskich strojach ludowych.
W 1950 roku Związek Śląskich Kół Śpiewaczych obchodził czterdziestą rocznicę swojego istnienia. Z tej okazji oprócz uroczystości organizowanych przez Zarząd główny w Katowicach, w poszczególnych okręgach odbywały się imprezy na mniejszą skalę. Zarząd Okręgu Tarnogórskiego zorganizował w Świerklańcu „Dzień Pieśni”. Odbywał się on w ramach ogólnopolskiego zjazdu śpiewaków i uczestniczyło w nim jedenaście chórów.
Kolejny rok, w porównaniu do poprzednich, był bogatszy w różnego rodzaju wydarzenia, których organizacja była zasługą zarządu Okręgu. „Święto Pieśni” odbyło się po raz kolejny w świerklanieckim parku i zgromadziło około 6 tysięcy słuchaczy. Występujące zespoły prezentowały najnowsze polskie kompozycje chóralne. Jesienią natomiast odbywał się cykl koncertów w ramach „Festiwalu Muzyki Polskiej”. Występy odbyły się w Lasowicach, Tarnowskich Górach i Radzionkowie. Należy wspomnieć, że chór „Halka” z Kozłowej Góry reprezentował Okręg na festiwalu w Warszawie, gdzie odniósł sukces zajmując drugie miejsce w kategorii chórów Samopomocy Chłopskiej, a zespół taneczny działający w jego ramach – pierwsze.
W 1952 roku zarząd zorganizował zjazd w Tarnowskich Górach – Lasowicach. Odbył się on 6 lipca z udziałem sześciu chórów mieszanych i dwóch orkiestr młodzieżowych. Oprócz tego organizowane były na terenie Okręgu koncerty okazjonalne. W roku tym Okręg liczył dziewięć chórów oraz jedną orkiestrę młodzieżową. Rok później chóry spotkały się na zjeździe w świerklanieckim parku.
